Menu
Taniec współczesny postrzegany jest jako elitarna dziedzina sztuki, niezrozumiała dla przypadkowego odbiorcy przez co unikana i czasami odrzucana. Proponujemy „odczarowanie” tańca współczesnego. Pojęcie „choreograf” wielu, szczególnie młodym , odbiorcom kojarzy się jedynie z nazwiskiem w zapowiedzi lub programie. Aby przybliżyć sylwetki twórców tańca, powstał pomysł „Portretu choreograficznego” realizowanego w 2022 roku i ewaluował do „Autoportretu choreograficznego” mającego za zadanie pokazania zawodu choreografa nie poprzez prezentacje gotowego spektaklu a kreatywne „przedstawienie się” artysty w mniej zamkniętej formie. Zaproszony choreograf przygotuje godzinny spektakl/prezentację. Zadaniem będzie „sportretowanie” siebie poprzez swoją pracę.
Kuratorka: Magdalena Chabros
Pierwszy wieczór CST- Autoportret Choreograficzny w IV edycji Centralnej Sceny Tańca. Spektakl taneczny, w którym „sportretuje się” wybitna choreografka Iwona Olszowska.
A tak pisze o wieczorze Iwona Olszowska:
Rewizyta
collage
dokumentacyjnoretrospektywno ruchowo filmowy
para spektakl ala remix
wspomnieniowo wywiadowczo nastrojowy
to co było, czego nie było, co może się wydarzy…
improwizacja strukturalna
(zapis oryginalny artystki)
Twórcy:
Koncept: Iwona Olszowska
Performance: Iwona Olszowska
Muzyka i collage filmowy: Marcin Janus
Kamera video, projekcja i archiwizacja: Tomasz Kowalski
„Zdarzenia Pracownia Fizyczna i SzaZa” (grane od 2011)
„Dziadek do orzechów. Nowe historie” w reżyserii Darii Kopiec w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu
„Lithos” (2021).
Wieczór zakończy pokaz najnowszej pracy Jacka Owczarka,krótkiej formy choreograficznej – duetu czemu nie ma (2022) z udziałem Ulyany Zaruby i VityVaskiv.
