SCENA CST
CST edycja V
Dział programowy CST-Scena prezentuje szerokiej publiczności spektakle z obszaru tańca współczesnego, performansu, teatru fizycznego oraz sztuk pokrewnych. Pokazuje prace różnych grup artystów i artystek: studentów_ek oraz absolwentów_ek szkół o kierunkach związanych z tańcem; artystów_ek niezależnych, grup/kolektywów/zespołów zrzeszających adeptów_ki, zawodowych tancerzy_ki, amatorów_ki, a także grup międzypokoleniowych.
Program CST-Sceny jest realizowany w trzech blokach: „Taniec, dialog, człowiek, kultura”, „Scena otwarta dla młodych” oraz „Taniec i Nowe Media”.
Kuratorka: Katarzyna Stefanowicz
WIECZÓR 1 / HOLY MELANCHOLY / ILLUSIONS OF SHAMELESS ABUNDANCE
To szeroka rozlewność życiowych fal, bez szarpanych linii granicznych. Fale przelewają się potężnym, oleistym echem dalekiej burzy. To o melancholii, określonej przez Zygmunta Freuda następująco: „stan żałoby i jednoczesny <<brak zgody>> na odczuwanie żalu po stracie nam bliskiego. To moment, w którym strata staje się tak nie do zniesienia, że połyka ją nieświadomy świat, gdzie żal wciąż istnieje, ale jest nie do przetworzenia przez świadomy umysł”.
„Solo stanowi osobisty postulat i zarazem mizantropijną refleksję będącą głosem w kwestii dążeń współczesnych realiów i konsekwencji, które za sobą niosą.
To iluzje bezwstydnych obfitości, które kreuję, których doświadczam, w których żyję, żeby utrzymać się w świecie wstydnych granic, a upadając, nie zapominam udawać, że nadal stoję na ziemi, na którą nie zasługuję. Stoję spokojnie, trzymam fason i pamiętam, żeby nie zapomnieć o butach.” – Katarzyna Leszek
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Teatr Tańca Nieznany
reżyseria i choreografia: Katarzyna Leszek
wykonanie: Jagoda Wasilewska, Julia Radziszewska, Agnieszka Brzezińska, Joanna Kukiełka, Weronika Nowosad, Weronika Lempe, Ewa Krzywicka, Filip Hylewicz
kostiumy: Katarzyna Leszek, Julia Radziszewska
warstwa muzyczna: Katarzyna Leszek z wykorzystaniem utworów zespołów De Ambassade „Geen Genade” oraz Hermanos Gutiérrez „El Camino De Mi Alma”
reżyseria światła: Katarzyna Leszek
solo: Katarzyna Leszek
WIECZÓR 2 / CONNECTED/DISCONNECTED
„Connected/Disconnected” to taneczny performance, w którym artyści podejmują temat połączeń: relacyjnych, rytmicznych, ruchowych, kostnych, intencyjnych, intuicyjnych, dźwiękowych, tych widocznych i niewidocznych. Spektakl to dialog pomiędzy tancerzami o różnych korzeniach i językach ruchu oraz muzykiem, spajającym każdy z tych języków w sieć połączeń. Publiczność ma możliwość doświadczania ruchowej opowieści improwizowanej tworzonej na bieżąco na scenie.
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
wykonanie: Lena Skrzypczak, Victoria Silvero, Bartosz Przybylski, Michał Strugarek, Wojciech Furman, Patryk Gorzkiewicz.
muzyka: MARMØ (Franciszek Jackowski)
koncepcja: Patryk Gorzkiewicz
WIECZÓR 3 / TOŻSAMOŚĆ WZGLĘDNA / LUXA /
TOŻSAMOŚĆ WZGLĘDNA
Czym jest tożsamość?… Sama definicja jest jasna; tożsamość to stan myślenia o sobie samym, ale o ile pojęcie tożsamości jest jasne i oczywiste, o tyle uchwycenie tego co się na nią składa, już takie oczywiste nie jest (co ciekawe, to jak widzimy siebie nie bardzo pokrywa się z tym jak widzą nas inni!). Okazuje się, że podmiot ludzki to byt rozproszony. To pluralistyczna i samokomplikująca się struktura, której źródła pozostają nieoczywiste i która wciąż ma kłopoty ze znalezieniem dla siebie ostatecznego celu. Człowiek jest bardziej chmurą niż wyspą – dryfuje podlegając nieustannym zmianom. Jeśli próbujemy wprowadzać je na własną rękę to głównie przez indywidualizację lub przez dopasowanie do otoczenia. Ostateczny efekt jest sprawą względną i w głównej mierze zależy od… obserwatora.
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
choreografia i reżyseria: Joanna Drabik
muzyka: Nicolas Jaar, „Three Sides of Nazareth”, album SIRENS, wytwórnia Other People 2016; Joan Baez, „Gracias a la vida”, album Gracias a la vida/here’s to life, wytwórnia A&M Records 1974
tekst: Krzysztof Baliński
projekcja video: Piotr Bednarczyk
montaż dźwięku: Paweł Czekała
kostiumy: Joanna Drabik
obsada: Joanna Drabik, Yuka Ebihara, Karolina Kiermut, Barbara Derleta, Oliwia Górecka, Joanna Drabik
LUXA
„LUXA” to projekt Agaty Życzkowskiej, którego tematem są luksusowe przedmioty dla dziewczyn i kobiet oraz poszukiwania, co może być / stać się luksusem w odpowiednim kontekście społecznym, ruchowym i filozoficznym.
Spektakl „LUXA” to próba dotknięcia kwestii luksusu przez pryzmat relacji międzyludzkich w świecie popkultury. To idea zmierzenia się z naszą tożsamością poprzez masowe pragnienia i dążenia mężczyzn.
W takim ujęciu luksusem jest wiele przedmiotów stanowiących kobiece atrybuty – takie jak torebki czy biżuteria z kamieniami szlachetnymi lub drogie ekskluzywne kosmetyki i perfumy. Luksusem może być jadeit o kolorze butelkowej zieleni – kamień, który daje nam przyroda w sposób naturalny. W kontekście klimatycznym i społecznym, szczególnie w przyszłości, luksusem może stać się woda pitna, która w wielu krajach już dziś jest nazywana niebieskim złotem – BLUE GOLD, ale także mogą to być ziarna kakao, które kiedyś były cenniejsze niż złoto, a dziś z roku na rok zyskują na wartości.
Luksus ma różne oblicza.
Luksus to dobra materialne trudno dostępne dla przeciętnego człowieka.
Luksus to drogie usługi, o których marzymy.
Luksus to przyjemność, której czasem doświadczamy.
Co może jeszcze być luksusem dla dzisiejszej kobiety w Polsce, w Europie?
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
kolektyw HOTELOKO movement makers
koncepcja i choreografia: Agata Życzkowska
współpraca choreograficzna: Karina Szutko
teksty i wykonanie: Agata Życzkowska / Karina Szutko
reżyseria, dramaturgia, kostiumy, projekcje wideo, opracowanie muzyczne: Agata Życzkowska
WIECZÓR 4 / LEKKER
„Panie świata! Jako, że Twoją świętą wolą było wysłuchać moich błagań i pozwolić mi wyjść na świat, zatem proszę Cię, drogi Boże, nie pozwól mi krzywdzić więcej mojej mamy, ukochany Boże!
Wszechmocny mój obrońco, człowieka chronisz przed wszelkim złem. Chroń także mnie, umiłowany Boże, abym przedwcześnie jej nie straciła. Dodaj siły i mocy wszystkim mym członkom, bym była zdrowa, a od mojej matki oddal wszystkie złe czyny przeze mnie spowodowane, które skazują ją na płacz. Boże mój! Panie mój! Mój ojciec to gnój, ty nigdy przy nim nie stój! Ale wybacz mu, kiedy będzie w niebie u Ciebie. A memu ciału daj czas na odzyskanie sił, jako że dzieciństwo było dla mnie czymś złym. Nie pozwól mi postradać zmysłów i wysłuchaj wszystkiego, o co proszę. Miej baczenie nade mną, nad moją matką i też moim ojcem, który nigdy nie był ojcem, daj mu siły ku pomocy! Drogi Boże! Raz jeszcze Cię proszę, nie opuszczaj mnie za me czyny złe. Pozwól mi rozwijać się. Wspieraj me siły i zdrowie. Amen.”
<<Spektakl „Lekker” powstał w ramach przedmiotu Laboratorium Innowacji Twórczej na Wydziale Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych w Bytomiu. Punktem wyjścia do całej sytuacji scenicznej były zdjęcia moich dziadków ze ślubu oraz książka „Bezmatek” Miry Marcinów”>> Marika Kornacka
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
reżyseria, koncepcja, choreografia: Marika Kornacka
twórcy i twórczynie: Andżelika Fafanów, Michał Konopka, Adrianna Helena Mrowiec, Artur Gołuch, Joanna Dłużniewska, Patryk Sojka, Zofia Żwirblińska, Fryderyk Lutyński
światło: Michał Wawrzyniak
WIECZÓR 5 / SPORT
Punktem wyjścia do stworzenia spektaklu tanecznego “Sport” była oficjalna decyzja o włączeniu breakingu (znanego również pod nazwą break dance) do programu igrzysk olimpijskich, które odbędą się w Paryżu w 2024 roku. Decyzja spotkała się ze skrajnym odbiorem wśród tancerzy. Jedni widzą w tym nowe możliwości, inni – zagrożenie dla sztuki tanecznej i artyzmu.
Spektakl podda analizie sztukę taneczną jako jedną z najbardziej wymagających i uniwersalnych fizycznie dziedzin ruchowych, poprzez umieszczenie tancerzy w kontekście różnorodnych dyscyplin sportowych.
Groteskowe sceny przedstawiające taniec usportowiony i sport utaneczniony przeplatane będą refleksją nad ciemnymi stronami sportu oraz dysproporcją między zarobkami sportowców i tancerzy, stawiając ostatecznie fundamentalne pytanie: „Czy taniec to sport?”.
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
reżyseria: Patryk Gorzkiewicz
choreografia: Patryk Gorzkiewicz oraz zespół
taniec: Alicja Lis, Aneta Przepióra, Julia Sawicz, Magdalena Nowak, Maja Kowalska, Zuzanna Kozak, Zuzanna Rydz, Adam Chadyniak, Jakub Tomaszewski, Jędrzej Indebski, Miłosz Kołosowski, Szymon Chojnacki, Tytus Zgoła.
muzyka: Patryk Gorzkiewicz oraz kolaż
WIECZÓR 6 / MISS LIBERTY
Miss Liberty to poetycki proces redefiniowania wolności. Miss Liberty przeistacza się z larwy w kokonie w motyla – ta mistyczna podróż z nieświadomości, stanu zamrożenia prowadzi ku wolności, kreatywności, boskości. Miss Liberty jest przekaźnikiem szeptów i nadziei wolności. Wolność to zrozumienie, niebezpieczeństwo, piękno buntu, odpowiedzialność, źródło godności człowieka, istnienie dobra, przeciwieństwo ignorancji.
Podczas spektaklu usłyszymy głosy wolności z przeróżnych zakątków świata, wypowiadające fragmenty Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Mimo upływu lat deklaracja (stworzona w 1948 roku), uświęcająca podstawowe prawa i fundamentalne wolności każdego człowieka, jest dziś aktualna bardziej niż kiedykolwiek.
Każdy człowiek rodzi się wolny. Czasem wolności się dobrowolnie pozbywamy, zamykając się w klatce. Z czego zrobiona jest Twoja klatka
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
koncepcja, choreografia, wykonanie: Gosia Mielech
muzyka: Anna Suda / Dj An on Bast
koordynacja muzyczna: Ray Wilson
głosy: Ray Wilson, Gosia Mielech, Lee Brummer, Nicole Knöll, Luca Biondi, Jasmine Fan, Margarida Macieira, Omri Klein, Ashdin Doctor, Delphine Nofit.
scenografia: Piotr Tetlak
korona: Karolina Pytlakowska / Decolove
kostium: Marzanna Gruszczyńska
reżyseria świateł: Paweł Murlik
produkcja: Jaggy Polski, DanceLab
menadżerka: Anna Wróblowska
WIECZÓR 7 / HYBRID
HYBRID to multimedialna rap-opera na elektronikę, ciało w ruchu i video. To poetycka refleksja na temat współczesności i idei transpersonalizmu. Akcja sceniczna to zabawa kontekstami: ciałem w muzyce (orkiestra wywleczona z operowego dołka i postawiona nago na scenie), tańczące instrumentalistki, rap w konwencji slam.
Hybryda to połączenie elementów, które pomimo różnic strukturalnych współpracują ze sobą. W koncepcji performansu to połączenie przeszłości z teraźniejszością, koegzystencja „starego” z „nowym”, żywego z maszyną, tancerza z muzykiem, rapu z muzyką klasyczną.
Performans został skomponowany przez Annę Jędrzejewską do libretta D’Chaosa. Za warstwę ruchową odpowiadają artystki z Fundacji Sztuka Ciała: Joanna Płóciennik, Anna Ługowska i Katarzyna Markowska. Wizualizacje stworzyła Anna Jędrzejewska wykorzystując fotografie Małgorzaty Kazanowskiej-Filipek.
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Głos, elektronika: D’Chaos
Muzyka, elektronika, video art: Anna Jędrzejewska
Skrzypce, ruch ciała: Anna Ługowska
Animacja dźwiękowa, ruch ciała: Katarzyna Markowska
Bęben szamański, ruch ciała: Joanna Płóciennik
ORGANIZACJA I PRODUKCJA pokazu: Fundacja Sztuka Ciała
WSPÓŁFINANSOWANIE pokazu: m.st. Warszawa – Dzielnica Śródmieście w ramach
projektu „Sztuka Ciała – Performatywne Śródmieście”
PATRONI MEDIALNI: RDC, PAP, Strefa Music Art
WIECZÓR 8 / POD PŁA_CZEM
A gdyby wieczorne światło miejskich lamp mogło chłodnym blaskiem rozjaśnić więcej niż same sylwetki spieszących ulicą ludzi? Gdyby potrafiło ujawnić to, co głębiej, pod wierzchnim odzieniem, a nawet to, co ukryte za maską twarzy?
Podczas wieczoru podążymy za historiami kobiet, które na pierwszy rzut oka łączy jedynie dzielony przez chwilę kawałek chodnika. Przyglądając się tajemnicom przypadkowych osób z ulicznego tłumu, możemy odkryć jak wiele łączy nas z tymi, którzy wydają się nam kompletnie obcy.
TWÓRCZYNIE I TWÓRCY:
Reżyseria i dramaturgia: Alisa Makarenko, Maciej Sikorski
Choreografia: Alisa Makarenko, zespół Chopin University Dance Company
Konsultacja kostiumograficzna: Agata Stanula
WYKONANIE Chopin University Dance Company w składzie:
Oliwia Czarnocka, Jagoda Dąbrowska, Anna Fijałkowska, Helena Madej, Martyna Nadolska, Zuzia Rutyna, Iwa Szczepaniak
WIECZÓR 9 / Fashion Beach
Od chwili, gdy Ewa skonsumowała rajski owoc, świat pozostaje zadziwiająco niezmieniony. Wiele kobiet wciąż ukrywa się za zasłoną wstydu, zmagając się z własnymi kompleksami i obawami. Codziennie zastanawiają się, w co ubrać się do pracy, ile warstw makijażu nałożyć, aby ukryć niedoskonałości na twarzy, „malowane” przez społeczne oczekiwania.
Martwią się o to… jakie obcasy wybrać na uroczystość chrzcin dziecka kuzynki oraz jak daleko pociągnąć kreski na powiekach, aby wytyczyć granice swojej godności i wywrzeć wrażenie na innych.
Jak daleko może posunąć się kobieta, aby błyszczeć w najlepszym świetle? Jest jak perła wyrzucona na brzeg nieskończonego morza opinii i narzuconych stereotypów, starając się wypolerować siebie według społecznych standardów, zapominając, że prawdziwa perła zawsze ma nieregularny kształt.
Co kryje się za dążeniem do poświęceń w imię piękna?
Co to znaczy być piękną i gdzie ukryty jest prawdziwy blask naszej indywidualności?
TWÓRCY i TWÓRCZYNIE:
Choreografia, koncepcja, reżyseria, video: Stefano Silvino
Asystentka choreografa, opracowanie koncepcji, dyrektorka artystyczna, kostiumy, grafika, promocja, koordynacja: Dasha (Daria) Abibok
Tancerki: Agnieszka Brzezińska, Magdalena Wójcik, Sandra Zalas, Catherine Michalska, Marta Pieczul, Anna Banasik, Dasha (Daria) Abibok
Konsultantka gry aktorskiej, konsultacja dramaturgiczna: Volha Burauliova
Kompozytor, muzyka: Jacek Jędrusiak
Scenograf: Alexander Adamau
Reżyser światła: Aleksander Prowaliński
Niezależna ekspertka mody, konsultacja kostiumów, promocja, fotografia: Gosia Boy
Niezależny ekspert mody, konsultacja kostiumów, promocja, wsparcie sesji zdjęciowej: Tomasz Góralczyk
Premiera spektaklu odbyła się 22.09.2024 roku w Centrum Kultury w Lublinie i została sfinansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Przestrzenie Sztuki – Taniec, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca. Lokalnym operatorem programu Przestrzenie Sztuki – Taniec jest Centrum Kultury w Lublinie.
