Menu
Laboratoria Ruchowe to regularne wydarzenia odbywające się dwa razy w miesiącu w niedzielne wieczory w MIK. Warsztaty i dżemy są bezpłatne i otwarte zarówno dla osób z doświadczeniem w improwizacji czy tańcu, jak i osób nowych. Wieczory prowadzone są przez nauczycieli warszawskiej społeczności tanecznej i gości z całej Polski. Dżemom towarzyszy muzyka na żywo w wykonaniu warszawskich atrystów imporowizujących.
Kuratorka: Klara Łucznik
Tomasz Domański – tańczy od ponad 10 lat. Od sześciu lat współtworzy kolektyw performatywny Szur-Sure, z którym występuje na scenie oraz w przestrzeni miasta w performancach site-specific oraz grupę partneringową Oddaj Ciężar. Uczy kontakt improwizacji od ponad 4 lat, facylituje jamy, prowadzi warsztaty dla dorosłych i młodzieży. W kontakcie interesuje go eksplorowanie nieskończonej ilości możliwości ruchu oraz elementów , które na ten ruch wpływają, relacja z partnerem, intencja, świadomość ciała, uwaga oraz budowanie głęboko zakorzenionego zaufania do swojego ciała.
Phao Sanato – Zakochany w ruchu wokalista, multiinstrumentalista i producent muzyczny. Od dziecka związany z dźwiękiem. Muzyka to dla Niego nie tylko sposób na dekorowanie czasu. To przede wszystkim poszukiwanie wspólnego pulsu umysłów, serc i dusz. Celem jest znalezienie wspólnej drogi komunikacji. Reakcja na otoczenie i improwizacja są tym, co kocha najbardziej. Nie ogranicza się do tworzenia w obrębie jednego stylu, czerpiąc garściami ze wielu kolorów i stron świata muzyki. Podróżując po świecie i grając z kim tylko się da rozwijał swój alfabet muzyczny wyniesiony ze szkół muzycznych i producenckich. Jedną z jego największych inspiracji jest cisza, gdyż dzięki niej można wsłuchać się w to, co mówi wnętrze. Oprócz komponowania muzyki filmowej i działalności solowej, gra z zespołami takimi jak Makiwara, Gaja oraz Jah Love Soundsystem. Ma na koncie kilkaset koncertów i długie godziny eksperymentów.
Filip Szatarski jest gdańskim artystą zajmującym się badaniem obszaru szeroko pojętych sztuk tańca i teatru w ich połączeniu z muzyką i wizualiami. Jako choreograf, tancerz i dramaturg zreralizował 15 własnych spektakli współpracujac z artystami na całym świecie. Część z tych spektakli jest grana do dziś. Filip Szatarski zajmuje sie również realizacją choreografiii i ruchu scenicznego dla teatrów dramatycznych w Polsce i za granicą. Prowadzi również warsztaty świadomosci ciała i i przestrzeni dla
profesjonalnych aktorów teatralnych. Jako pedagog tańca uczy improwizacji (metoda memory flash back) i podstaw contact improvisation.
Katarzyna Tekielska – absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Brała udział zarówno w koncertach muzyki klasycznej, jak i tych związanych z innymi gatunkami muzycznymi. Współpracowała z zespołami, takimi jak The Frozen North (post rock), Ba Bu (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne). Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów 'Po-łączeni’/Fundacja Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. Regularnie łączy się z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje.
Sebastian Flegiel – Podążam wieloma ścieżkami. Do tej pory tylko w kilku osiągnąłem satysfakcjonujący mnie poziom. Z natury jestem inżynierem, filozofem i przede wszystkim ruchowcem i tancerzem. Ruszam się od 40 lat. Tańczę od ponad dwudziestu. Fascynuje mnie motoryka, anatomia, dynamika ruchu. Jego znaczenie i odbiór przez widza w oparciu o wspólnie czytaną symbolikę. Cieszę się życiem w ruchu!
Olga Skrzypek – z wykształcenia rzeźbiarka, jej background to sztuki wizualne. Od siedmiu lat studiuje praktyki somatyczne i są one dla niej drogą wyjścia do praktyki ruchowej, pracy z głosem i dźwiękiem. W graniu na dżemach interesuje ją tworzenie krajobrazu dźwiękowego, który będzie wspierał to co dzieje się na sali. Podążanie za kompozycją, rytmem i energią jaką wytwarzają poruszające się osoby. Przechodzenie pomiędzy rolą osoby obserwującej, będącej muzyczką i fizyczną uczestniczką dżemu. Interesuje ją też praca z tekstem i momenty ciszy.
Maria Stokłosa – choreografka i tancerka tworząca od ponad dwóch dekad, od 2008 roku także prezeska Fundacji Burdąg. Inicjatorka działań wspierających rozwój choreografii eksperymentalnej, takich jak warszawski kolektyw Centrum w Ruchu czy coroczny kurs „Choreografia w Centrum”. W latach 2015-2021 rozwijała solową praktykę improwizacji tańca, którą poddała badaniom autoetnograficznym w ramach studiów w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, zrealizowanym dzięki Stypendium Badawczemu Grażyny Kulczyk. Jest członkinią berlińskiego zespołu cranky bodies a/company. Jej ostatnia praca, stworzona w duecie choreograficznym z Aleksandrą Borys, miała premierę w 2022 w Nowym Teatrze w Warszawie. Ukończyła School for New Dance Development w Amsterdamie oraz London Contemporary Dance School.
Daniel Zorzano – urodził się w Meksyku, ukończył studia w klasie violi da gamba oraz violone (kontrabas) w Koninklijk Conservatorium w Hadze pod kierunkiem Wielanda Kuijken’a, Margaret Urqhart i Philippe’a Pierlot’a, oraz w Conservatoire National Supérieur de Musique et Danse w Lyonie w klasie violi da gamba Marianne Muller. Producent i DJ prezentujący swoje sety oraz live acty m.in w Warszawie, Berlinie i Meksyku. Muzyk i organizator projektów artystycznych. Współzałożyciel Artist Kollective KICK PERFECT.
Filip Wencki – od kilkunastu lat tańczy i działa w teatrze fizycznym, od ponad dziesięciu uczy w Polsce i na świecie (między innymi w Ukrainie, w Czechach, Danii, Niemczech, Francji, Szwecji, Kolumbii, Meksyku, Tajlandii, Malezji). Od kilku lat eksploruje autorskie techniki dydaktyczne w poszukiwaniu zespolenia umysłu z ciałem i intensywnego wyrażania.
Olga Skrzypek – z wykształcenia rzeźbiarka, jej background to sztuki wizualne. Od siedmiu lat studiuje praktyki somatyczne i są one dla niej drogą wyjścia do praktyki ruchowej, pracy z głosem i dźwiękiem. W graniu na dżemach interesuje ją tworzenie krajobrazu dźwiękowego, który będzie wspierał to co dzieje się na sali. Podążanie za kompozycją, rytmem i energią jaką wytwarzają poruszające się osoby. Przechodzenie pomiędzy rolą osoby obserwującej, będącej muzyczką i fizyczną uczestniczką dżemu. Interesuje ją też praca z tekstem i momenty ciszy.
Weronika Pelczyńska – Absolwentka Eksperymentalnej Akademii Tańca Współczesnego SEAD w Salzburgu, Politechniki Warszawskiej (Wydział Inżynierii Produkcji oraz Wydział Zarządzania) oraz Uniwersytetu Warszawskiego (Instytut Kultury Polskiej). Stypendystka programów: DanceWEB 2013 ImpulsTanz, Carte Blanche 2013,Alternatywnej Akademii Tańca 2017 i 2019, Instytut Adam Mickiewicz w 2021 oraz Miasta Stołecznego Warszawa w 2022. Od 2010 roku przygotowuje choreografię dla teatrów dramatycznych, filmów, teledysków i reklam. Od 2011 roku prowadzi indywidualne i kolektywne projekty artystyczne. W latach 2018-2020 związana z międzynarodowym kolektywem iCoDaCo. Wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie. Współtworzy Centrum w Ruchu oraz inicjatywę praktyk siostrzeństwa. W improwizacji interesuje ja budowania tego, co wspólne przy jednoczesnym wzmacnianiu tego, co indywidualne. Taniec jest dla niej kanałem społecznej emancypacji z płciowych, historycznych, kulturowych i rasowych stereotypów.
Katarzyna Tekielska – absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Brała udział zarówno w koncertach muzyki klasycznej, jak i tych związanych z innymi gatunkami muzycznymi. Współpracowała z zespołami, takimi jak The Frozen North (post rock), Ba Bu (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne). Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów 'Po-łączeni’/Fundacja Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. Regularnie łączy się z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje.
UNDERSCORE jest praktyką uważnego dżemu opracowaną przez Nancy Stark Smith, jedną z twórczyń i światowych edukatorek KI. Praktyka ta oparta jest o obserwację w jaki sposób dżem taneczny się naturalnie rozwija i zmienia w czasie. Underscore rozpoczyna się wprowadzeniem, gdzie prowadząca opisuje możliwe sytuacje taneczne. Uczestnicy są zapraszani do świadomej obserwacji tej dynamiki w oparciu o metodologię opracowaną przez Nancy Stark Smith. W ostatni weekend czerwca, odbywa się światowa celebracja Underscore – dżemy w tej formie odbywają się na całym świecie, często w tym samym czasie. Nasze wydarzenie (22 czerwca) było wpisane w te obchody.
Klara Łucznik specjalizuje się w byciu pomiędzy: pomiędzy sztuką a nauką, pomiędzy tańcem a psychologią, pomiędzy ucieleśnieniem a uciekającymi myślami, pomiędzy improwizacją a potrzebą struktury. Zaczęła od studiowania fizyki teoretycznej, praktykuje fizyczność w ruchu. Obroniła doktorat na pograniczu psychologii i sztuk performatywnych o twórczości i flow (poczuciu przeływu) w tanecznej improwizacji grupowej (University of Plymouth, UK), członkini Institute for Study of Somatic Communication, kierowanego przez Nitę Little. W poszukiwaniach tanecznych odkrywa ucieleśnioną komunikacją, rolą dotyku i przygląda się jakie jeszcze pozytywne skutki uboczne przynosi praktykowanie improwizacji tanecznej. W międzyczasie organizuje przestrzenie dla tańca: kuratorka Warsaw CI Flow, Laboratoriów Ruchowych w MIKu, współorgranizatorka działań KI w Totnes, UK. Swoją pasję dla improwizacji grupowej konsoliduje w cyklu warsztatów Robiąc Miejsce.
Katarzyna Tekielska – absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Brała udział zarówno w koncertach muzyki klasycznej, jak i tych związanych z innymi gatunkami muzycznymi. Współpracowała z zespołami, takimi jak The Frozen North (post rock), Ba Bu (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne). Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów 'Po-łączeni’/Fundacja Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. Regularnie łączy się z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje.
Fotografie: Marta Ankiersztej
Tomasz Domański – tańczy od ponad 10 lat. Od sześciu lat współtworzy kolektyw performatywny
Szur-Sure, z którym występuje na scenie oraz w przestrzeni miasta w performancach site-specific oraz grupę partneringową Oddaj Ciężar. Uczy kontakt improwizacji od ponad 4 lat, facylituje jamy, prowadzi warsztaty dla dorosłych i młodzieży. W kontakcie interesuje go eksplorowanie nieskończonej ilości możliwości ruchu oraz elementów , które na ten ruch wpływają, relacja z partnerem, intencja, świadomość ciała, uwaga oraz budowanie głęboko zakorzenionego zaufania do swojego ciała.
Daniel Zorzano – urodził się w Meksyku, ukończył studia w klasie violi da gamba oraz violone (kontrabas) w Koninklijk Conservatorium w Hadze pod kierunkiem Wielanda Kuijken’a, Margaret Urqhart i Philippe’a Pierlot’a, oraz w Conservatoire National Supérieur de Musique et Danse w Lyonie w klasie violi da gamba Marianne Muller. Producent i DJ prezentujący swoje sety oraz live acty m.in w Warszawie, Berlinie i Meksyku. Muzyk i organizator projektów artystycznych. Współzałożyciel Artist Kollective KICK PERFECT.
Aleksandra Bożek-Muszyńska – improwizatorka, choreografka, performerka, trenerka biznesu i filolożka. Od ponad dekady prowadzi zajęcia z improwizacji oraz tworzy autorskie choreografie.
Jej trening to m.in. Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie, kurs Choreografii Eksperymentalnej II warszawskiego Centrum w Ruchu oraz BODY–MIND CENTERING® w Somatische Akademie w Berlinie. W swoich pracach bada granice między prostotą i naiwnością, prezentacją i facylitacją oraz znajdowaniem schematów i łamaniem ich. Aspekt wizualny oraz swoiste poczucie humoru są charakterystyczne dla jej prac. Jej ciało reaguje bardzo dobrze, kiedy może robić to, co lubi.
Marcin Bożek – muzyk, improwizator, nauczyciel. Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Laureat wielu nagród w międzynarodowych konkursach i festiwalach. Etatowy basista Teatru Muzycznego w Gdyni od 2005 do 2015 roku. Od 2007 roku współtworzy polską scenę muzyki improv. Improwizuje z muzykami, aktorami, artystami, tancerzami oraz solo.
Ksenia Opria – urodzona w Kijowie, obecnie mieszka w Warszawie, studiowała w Finlandii, związana z Izraelem. Ksenia jest tancerką KI praktykującą metodę Ilana Leva, a także facylitatorką ruchu. W swojej pracy wykorzystuje praktyki somatyczne, eksperymentuje ze spontanicznie tworzącymi się ruchowymi strukturami. Jest kuratorką i producentką wydarzeń opartych na pracy somatycznej dla osób z różnych środowisk.
Kasia Tekielska – absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Współpracowała z zespołami, takimi jak „The Frozen North” (post rock), „Ba Bu” (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne). Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów „Po-łączeni” dla Fundacji Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. Regularnie współpracuje z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje. Obecnie pracuje nad materiałem solowym. Pasjonuje się muzyką wokalną baroku, którą zgłębia pod kierunkiem dr Agnieszki Budzińskiej-Bennett.
Klara Łucznik – specjalizuje się w byciu pomiędzy: pomiędzy sztuką a nauką, pomiędzy tańcem a psychologią, pomiędzy ucieleśnieniem a uciekającymi myślami, pomiędzy improwizacją a potrzebą struktury. Jej zainteresowania krążą wokół praktyk i badań nad ucieleśnioną komunikacją, rolą dotyku i przyglądaniu się pozytywnym skutkom ubocznym (kontakt) improwizacji. Jest autorką “Robiąc Miejsce”, warsztatów (performatywnej) improwizacji grupowej w oparciu o otwarte struktury open-score.
Olga Skrzypek – z wykształcenia rzeźbiarka, jej background to sztuki wizualne. Od siedmiu lat studiuje praktyki somatyczne i są one dla niej drogą wyjścia do praktyki ruchowej, pracy z głosem i dźwiękiem. W graniu na dżemach interesuje ją tworzenie krajobrazu dźwiękowego, który będzie wspierał to, co dzieje się na sali. Podążanie za kompozycją, rytmem i energią jaką wytwarzają poruszające się osoby. Przechodzenie pomiędzy rolą osoby obserwującej, będącej muzyczką i fizyczną uczestniczką dżemu. Interesuje ją też praca z tekstem i momenty ciszy.
