W tym roku Rada m.st. Warszawa uchwaliła zmianę statutu Muzeum Sztuki Nowoczesnej, wyodrębniając Pawilon nad Wisłą jako oddział muzeum, jednocześnie nadając mu nową funkcję – Pawilonu tańca i innych sztuk performatywnych. To wielki krok dla warszawskiego środowiska tańca – zabiegającego o takie miejsce już od lat, podkreślającego, że taniec nie posiada swojego artystycznego domu w stolicy.

Taniec w Warszawie pojawia się w różnych instytucjach – jednak zazwyczaj ma to miejsce w formule projektowej, festiwalowej czy w ramach realizacji jednej premiery w teatrze repertuarowym. Zdarzały się i zdarzają nadal długofalowe współprace środowiska tańca z poszczególnymi instytucjami, jednak zawsze artyści i artystki ci są w nich gościnnie. Nie mamy w Polsce ośrodka, który odpowiednikiem przypominałby europejskie i światowe centra tańca i choreografii.

Wiosną ogłoszony został konkurs na koncepcję kuratorską nowego miejsca. W konkursie na przeprowadzenie rocznego pilotażu zgłoszono rekordową liczbę – 30 aplikacji! Do drugiego etapu przeszły 3 z nich: jedna jako indywidualne zgłoszenie, dwie – jako zgłoszenia kolektywne. Jakie założenia miały aplikujące osoby? Co było dla nich kluczowe w propozycjach budowania stałego miejsca przeznaczonego dla artystów i artystek tańca? Podczas panelu porozmawiamy o tym, jak osoby te myślą o rozwoju Pawilonu, jakie propozycje programowe uważają za kluczowe w tym miejscu oraz jakie plany zostały zawarte w zwycięskiej koncepcji. A tę poznamy już w listopadzie.

Prowadzenie: dr Marta Seredyńska
Udział wzięły osoby, których koncepcje zostały zakwalifikowane do drugiego etapu konkursu na koncepcję kuratorską pilotażowego programu PAWILONU TAŃCA I INNYCH SZTUK PERFORMATYWNYCH: Alicja Berejowska, Renata Piotrowska-Auffret, Katarzyna Słoboda, Katarzyna Sztarbała, Kaya Kołodziejczyk