Menu
Scena CST to przestrzeń dla środowiska artystów tańca zajmujących się twórczością w obszarze tańca współczesnego, performansu i sztuk pokrewnych, w tym produkcją i prezentacją spektakli. Przestrzeń będzie otwarta dla różnych grup artystów: młodych, studentów szkół o kierunkach związanych z tańcem, grup/kolektywów artystycznych zrzeszających adeptów oraz zawodowych artystów i tancerzy. Scena CST będzie tematycznie korespondować z Kinem Tańca. Każdy wieczór Sceny CST będzie odpowiadał jednemu tematowi, który będzie poruszany również podczas prezentacji filmów.
Kuratorka: Magdalena Brzozowska
Izolacja, doświadczana nie od dziś, nabiera nowego spojrzenia i perspektywy w dzisiejszej rzeczywistości. Wydarzenia ostatniego roku, miały wpływ również na twórczość artystów. Codzienność w zamknięciu i ograniczeniach, to również czas na zadawanie nowych pytań i szukanie odpowiedzi w ruchu i kreacji. Alienacja, wyobcowanie, samotność, odizolowanie, zamknięcie, pominięcie, a może jednak swoboda, wolność, jedność, nierozłączność, transformacja i doświadczenie. Pierwszy wieczór Sceny CST połączy premiery, realizacje, które zostały stworzone podczas pierwszych miesięcy zamknięcia światowej pandemii, oraz te starsze. Pokazuje to jak temat wyizolowania, zamknięcia, czy odosobnienia jest wciąż żywy, aktualny i zmienia tylko kolory. Czy jest to potrzeba bycia z drugim człowiekiem, odłączeniem i brakiem kontaktu z otoczeniem. Czy może jest to coś, co nie pozwala być sobą w pełni będąc razem. Moment na stawianie granic, czy połączenie. Czym dla nas jest izolacja? Jak wiele ma odsłon, pytań, niewiadomych, doświadczeń, a jak wiele wartości? Jak często izolujemy się od samych siebie?
Poprzez selekcję zostały wytypowane spektakle o dużej różnorodności artystycznej. Okazję do zaprezentowania się będą mieli tancerze z Polski działający również na scenie międzynarodowej oraz z Francji.
Program wieczoru:
„PRELUDIUM CZUŁOŚCI” / taniec: Wojciech Rybicki, Natalia Wojsyk / choreografia: Marzena Kobryń
„untold manifesto” /taniec i chorografia: Joanna Brodniak
„DEVICE” / taniec i choreografia: Marcin Motyl
„La la la la la” / Magdalena Widłak
„Nie przepraszaj” / taniec: Claire Saintard , Marek Klajda / choreografia: Thierry Verger
Od momentu pojawienia się internetu, który dostępny jest w większości miejsc na świecie, powstało wirtualne życie. Z roku na rok liczba ludzi oraz ich czas spędzony w sieci, mediach społecznościowych, czy portalach informacyjnych wzrastał w zastraszającym tempie. Początkowo traktujemy to jako nowe doświadczenie, ciekawość, fascynacja, która może przybrać różne skrajne formy. Izolacja od świata realnego, rzeczywistego, ilość bodźców i informacji, przetwarzanych przez nasz umysł ma różne skutki. Życie w sieci pochłonęło większość populacji na ziemi.
Jakich stanów dotykamy kiedy jesteśmy zanurzeni w wykreowanej rzeczywistości wirtualnego świata? Jak ją kreujemy i dlaczego? Jakiego stanu doświadczamy kiedy jego brak? Jaki ma to wpływ na nasze życie społeczne w rzeczywistości?
Życie w sieci nabrało innej barwy podczas ostatnich miesięcy, których doświadczyliśmy przy izolacji w pandemii. Sytuacja, która dotknęła cały świat i „realne” życie w pełni przeniosło się do internetu. Stał się on jedynym środkiem kontaktem z bliskimi nam osobami, czy też pasjami.
„Okno na świat” podczas globalnej izolacji.
Jakie spojrzenia na ten temat przygotowali dla Nas artyści? Czym dla nas jest życie w sieci? Jakie niesie ze sobą walory, a jakie zagrożenia?
Program wieczoru:
„LUNAR” / taniec: Olga Bury, Zuzanna Jeglorz, Karolina Jędrzejko, Marek Szajnar, Mateusz Wierzbicki / choreografia: Olga Bury
„Niemożliwe_jeszcze bardziej” / taniec: Mufmi w składzie: Dorota Dunder, Ilona Przeciszewska, Aleksandra Wierzbicka / choreografia: Aleksandra Bożek-Muszyńska
Migracja, to przemieszczanie się członków gatunku na dużą skalę do innego środowiska. Jest naturalnym zachowaniem cyklu życiowego wielu gatunków organizmów ruchomych.
Zjawisko zachodzące nie tylko u zwierząt, ale również u ludzi. Rozpatrując różne kryteria, przybiera formę: stałą, wahadłową, wewnętrzną, zewnętrzną, żywiołową, planową, legalną, nielegalną, dobrowolną czy przymusową. Przyczyny mogą być bardzo różne – zarobkowe, rodzinne, narodowościowe, religijne, polityczne, rekreacyjne czy turystyczne.
Migracja, imigracja, czy emigracja? Jaką formą jest dla Nas? Jakie ma dla Nas znaczenie? Czy dotyczy Nas osobiście i w jaki sposób? Personalnie, społecznie? Możliwe, że to dla nas zupełnie naturalne zjawisko, które każdego dnia ma miejsce.
Dla wielu jedyny sposób na życie, na przetrwanie. A jakie spojrzenia na ten temat przygotowali dla Nas artyści?
Podczas tego wieczoru zaprezentowali się młodzi artyści wyłonieni z nadesłanych zgłoszeń do konkursu – Open Call.
Artyści przedstawili temat z różnych perspektyw w skali mikro i makro. Migracja, ta najmniej zauważalna w naszym ciele i ta globalna, która prowadzi do dynamicznego ruchu i przemieszczania się w przestrzeni. Czym dla Nas jest MIGRACJA? Jak wiele perspektyw jesteśmy zdolni zauważyć?
Program wieczoru:
„110”
wykonanie: Julianna Walczak i Pimon Lekler
koncepcja/choreografia: Julianna Walczak
„LITIGATING HUMANITY”
wykonanie: Maria Salwińska
koncepcja/choreografia: Maria Salwińska
„well come”
wykonanie: Klara Szela i Milena Suska
koncepcja/choreografia: Klara Szela i Milena Suska
„Moje Migracje”
wykonanie: Katarzyna Niżnik
koncepcja/choreografia: Katarzyna Niżnik
„Toska (ros.) czyli miłość po rosyjsku”
wykonanie: Beata Wierzchołowska i Kacper Klimczak
koncepcja/choreografia: Agnieszka Janicka – Wolska
Dzisiejsza rzeczywistość świata zewnętrznego, konsumpcjonizm, styl życia, ograniczony kontakt z naturą, skutecznie oddziela Nas od kontaktu z samym sobą, a zarazem z otoczeniem.
Szybkość życia, ilość bodźców i przepływu informacji różnego pochodzenia, powoduje wewnętrzny chaos, który coraz trudniej powstrzymać i ujarzmić. Napływające coraz większe fale lęku, strachu, odosobnienia i wynaturzenia. Gdzie jest granica? Ile potrzeba by zawrócić? Jak wrócić i odnaleźć tak ważny dla wszystkich kontakt z samym sobą? Jak znaleźć powrót do (swojej) natury.
Dla wielu tak odległe i niezrozumiałe, a dla innych jedyna prawda.
Jakie spojrzenie na ten temat przygotowali dla Nas artyści?
W programie listopadowym zaprezentujemy realizacje, które łączą muzykę na żywo, ruch improwizowany oraz prezentacje video. Czwartkowy wieczór po raz kolejny połączy premierę oraz wspaniałe realizacje, które również odniosą się do szeroko podjętego tematu MOJA NATURA.
Kim jesteśmy? Czym dla Nas jest MOJA NATURA?
Jak wiele jesteśmy zdolni zauważyć?
Program wieczoru:
„Inner Self”
ruch: Magdalena Brzozowska
muzyka: Martyna Kabulska, Piotr Dąbrowski
koncepcja/choreografia: Magdalena Brzozowska
montaż video: Eliza Ravets
SZKLANE MENAŻERIE – Tryptyk Video Tańca
LAS/PUSTYNIA/MIASTO
ruch: Marta Kosieradzka (LAS), Billur Ezgi Cam (PUSTYNIA), Aleksandra Korniejenko (MIASTO) Zdjęcia: Piotr Osak, Mariusz Marciniak
muzyka: Maciej Maciaszek
reżyseria: Michał Ratajski
