AUTOPORTRETY CHOREOGRAFICZNE
CST edycja IV

Taniec współczesny postrzegany jest jako elitarna dziedzina sztuki, niezrozumiała dla przypadkowego odbiorcy przez co unikana i czasami odrzucana.  Proponujemy „odczarowanie” tańca współczesnego. Pojęcie „choreograf” wielu, szczególnie młodym , odbiorcom kojarzy się jedynie z nazwiskiem w zapowiedzi lub programie. Aby przybliżyć sylwetki twórców tańca, powstał pomysł „Portretu choreograficznego” realizowanego w 2022 roku i ewaluował do „Autoportretu choreograficznego” mającego za zadanie pokazania zawodu choreografa nie poprzez prezentacje gotowego spektaklu a kreatywne „przedstawienie się” artysty w mniej zamkniętej formie. Zaproszony choreograf przygotuje godzinny spektakl/prezentację. Zadaniem będzie „sportretowanie” siebie poprzez swoją pracę.

Kuratorka: Magdalena Chabros

1920-marzec-Autoportret

Pierwszy wieczór CST- Autoportret Choreograficzny w IV edycji Centralnej Sceny Tańca. Spektakl taneczny, w którym „sportretuje się” wybitna choreografka Iwona Olszowska.

A tak pisze o wieczorze Iwona Olszowska:

Rewizyta
collage
dokumentacyjnoretrospektywno ruchowo filmowy
para spektakl ala remix
wspomnieniowo wywiadowczo nastrojowy
to co było, czego nie było, co może się wydarzy…
improwizacja strukturalna

(zapis oryginalny artystki)

 

Twórcy:

Koncept: Iwona Olszowska
Performance: Iwona Olszowska
Muzyka i collage filmowy: Marcin Janus
Kamera video, projekcja i archiwizacja: Tomasz Kowalski

Druga odsłona CST- Autoportret Choreograficzny w IV edycji Centralnej Sceny Tańca. Wykład performatywny/spektakl taneczny, w którym przedstawi swoją osobowość twórczą wybitny choreograf Jacek Owczarek.

Wieczór składał się będzie z wykładu Jacka Owczarka, który opowie o swojej metodzie choreograficznej oraz pokazu metod pracy z choreografią i improwizacją z udziałem Ulyany Zaruby, Martyny Wójcik i VityVaskiv.

Pokazane i omówione zostaną także wybrane fragmenty nagrań spektakli:

„Zdarzenia Pracownia Fizyczna i SzaZa” (grane od 2011)

„Dziadek do orzechów. Nowe historie” w reżyserii Darii Kopiec w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu

„Lithos” (2021).

Wieczór zakończy pokaz najnowszej pracy Jacka Owczarka,krótkiej formy choreograficznej – duetu czemu nie ma (2022) z udziałem Ulyany Zaruby i VityVaskiv.

Trzecia odsłona CST- Autoportret Choreograficzny w IV edycji Centralnej Sceny Tańca czyli SIOSTRZEŃSTWO czyli jak działać wspólnie i (nie)zależnie –

wykład performatywny Weroniki Pelczyńskiej z udziałem gościni Magdy Fejdasz oraz publiczności.
 
Weronika Pelczyńska o wykładzie:
„W działaniu artystycznym badam, jak praktykować połączenie kolektywnych metod tworzenia z solowymi, bez konieczności redukcji indywidualnych pragnień i potrzeb. Interesuje mnie, w jaki sposób w spotkaniu z innymi, komunikować własne zainteresowania oraz jak mogą one manifestować się we wspólnym ruchu, tańcu czy działaniu.
W 2019 roku zaczęłam te badania utożsamiać z pojęciem siostrzeństwa. We współpracy z Magdą Fejdasz i Moniką Szpunar zapoczątkowałam inicjatywę, którą nazwałyśmy praktykami siostrzeństwa. Ich celem stało się badanie tego pojęcia w działaniu i wspólna praca artystyczno-aktywistycznej. Do naszej inicjatywy zaczęłyśmy zapraszać twórczynie, badaczki, naukowczynie, m.in. Aleksandrę Janus, Patrycję Kowańską. Z czasem ta potrzeba popularyzacji siostrzeństwa stała się fundamentem mojego języka choreograficznego.
Opowiem o pracach takich jak: „Still Standing”, „Rzeźbiary”, „Refrakcja: choreografia spojrzeń”, „Kuliści”, czy o praktyce KULI czy działaniu „Na dwóch nogach/bi(g)gender”. Zaprezentuję swoją metodologię w praktyce i zaproszę publiczność do wspólnego doświadczenia. Wieczór będzie podróżą przez archiwum praktyk siostrzeństwa, badaniem choreograficznym wokół ciała ponadindywidualnego, jego sensu i społecznej przydatności”.