SCENA CST
CST edycja IV
Dział programowy CST-Scena prezentuje szerokiej publiczności spektakle z obszaru tańca współczesnego, performansu, teatru fizycznego oraz sztuk pokrewnych. Pokazuje prace różnych grup artystów i artystek: studentów oraz absolwentów szkół o kierunkach związanych z tańcem; artystów/artystek niezależnych, grup/kolektywów/zespołów zrzeszających adeptów, zawodowych tancerzy, amatorów, a także grup międzypokoleniowych.
Kuratorka: Katarzyna Stefanowicz
Odsłony tematyczne:
„Taniec, dialog, człowiek, kultura”
Blok programowy „Taniec, dialog, człowiek, kultura” definiuje taniec jako narzędzie komunikacji, przekazujące treści i idee, docierające do różnych poziomów wrażliwości widza. Mamy nadzieję, że różnorodność spektakli pozwoli publiczności budować i wzbogacać własny alfabet sztuki tańca.
„Scena otwarta dla młodych”
Blok programowy „Scena otwarta dla młodych” jest odpowiedzią na potrzeby środowiska, umożliwia prezentacje prac młodych twórców i twórczyń oraz młodych tancerzy i tancerek w profesjonalnych warunkach scenicznych.
„Taniec i nowe media”
Blok programowy „Taniec i nowe media” prezentuje niszowe, transmedialne prace, wymagające spotkania oraz współpracy twórców różnych dziedzin – tancerzy/ek, choreografek/ów, muzyków/ek, kompozytorów/ek, artystek/ów wizualnych oraz programistów/ek.
Wieczór 1 (Scena otwarta dla młodych) / TO TY
„Opowieść o poszukiwaniu siebie wśród swoich obliczy, szukaniu własnego głosu w kakofonii wewnętrznych głosów i odnajdywaniu osobistej wolności, która zamiast odrzucać, uczy kochać.”
Spektakl powstał w 2022 roku jako projekt dyplomowy na Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Jest to metafora rozpoznania, zmagania się oraz integracji procesów wewnętrznych zachodzących w trakcie rozwoju osobowości. Spektakl zawiera fragment choreografii Medhi’ego Walerskiego w reżyserii autora spektaklu.
Twórczynie i twórcy:
Reżyseria i choreografia: Sebastian Flegiel
Dramaturgia: Sebastian Flegiel, Agata Sztarbała
Tekst: Sebastian Flegiel
Muzyka: Oryginalna kompozycja – Tomasz Wyrwa, Pearl Jam – Do the Evolution, Benjamin Clementine – Adios, Bernardo Bastos – Espiritu de Arbol
Tancerze: Paweł Jacak, Malwina Świstoń, Karolina Łykowska, Aleksandra Łuczak, Aleksandra Kępińska, Daria Resztak, Oliwia Obrębska, Oliwia Ołdziejewska, Marcelina Kostecka, Mariola Dubiel, Natalia Feret.
Wieczór 2 (Taniec, dialog, człowiek, kultura) / Goździk w pustej muszli
Poszukują końca początku i początku końca. Wychodząc od impresji na temat rzeźby „Pocałunek” rumuńskiego twórcy Constantina Brâncuşi, artyści przyglądają się tematowi długoletnich związków miłosnych. Co dzieje się po zakończeniu pierwszego, idyllicznego, fizycznie intensywnego, sklejającego, ale też przekraczającego etapu miłości romantycznej? Czy po jej obumarciu ewoluuje w relację dojrzalszą, intymniejszą, głęboko emocjonalną, w której dwie osoby mogą być jednocześnie blisko i daleko od siebie? Jak mój bliski Tobie organizm patrzy na Twój organizm z dystansu indywidualnych potrzeb? Jak, po tylu wspólnych posiłkach, reaguje na Ciebie moja odrębna wątroba? Instrument wielkości zaciśniętej pięści, jak można traktować Cię poważnie? Serce ser chce. Weź się nie zaciskaj na mnie. W spektaklu twórcy przyglądają się miłości, która następuje po tej wynoszonej na piedestał. Poszukują początku końca i końca jej początku.
„Goździk w pustej muszli” został wyróżniony w kategorii Najlepszy spektakl taneczny w sezonie 2021/22 przez Alicję Müller na łamach miesięcznika Teatr za poetycką opowieść o dojrzałych podmiotach miłosnych, w której „kocham” mówią nie tylko serca, ale też płuca oraz wątroby; ruch zaś, tak czuły i uważny, a jednocześnie figlarny i burzliwy, namiętny i luzacki, nie ucieleśnia patosu wielkich gestów, lecz pragnienie poznania – zarówno siebie, jak i Innego, także tego, który, choć bliski, bywa utrapieniem, nieznośnym jak popsute radio.
Twórczynie i twórcy
Koncepcja: Aleksandra Bożek-Muszyńska
Choreografia, kreacja i wykonanie: Aleksandra Bożek-Muszyńska i Piotr Skalski
Muzyka: Marcin Janus
Reżyseria świateł: Ewa Garniec
Producent: Krakowski Teatr Tańca
Szczególne podziękowania dla Hanny Bylki-Kaneckiej za ogromne wsparcie.
Wieczór 3(Taniec, dialog, człowiek, kultura) / na dwóch nogach/ bi(g)gender
Działanie „na dwóch nogach” jest kontynuacją, rozpoczętego przez autorki w 2019 roku, kolektywnego badania idei siostrzeństwa w tańcu, choreografii i improwizacji kontaktowej. Tytuł spektaklu odnosi się do związku frazeologicznego „stanąć na nogi” czyli złapać równowagę, dojść do siebie, odzyskać siły, pozbierać się, uniezależnić się.
W obrębie zdarzenia publiczności powierzona zostaje rola świadka osobliwej wiwisekcji, w której dwie choreografki ożywiają przeskalowany kostium. Garnitur „bi(g)gender” powstał w ramach tworzenia kolekcji costYOUme / YOUniform w 2017 roku w Belgii na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii. Obiekt nawiązuje do modowego typu androgyna, czyli połączenia cech męskiej i kobiecej fizyczności, które spotykają się w symbolicznej harmonii dwoistości. Przy tworzeniu tej pikogramowej sylwetki została użyta graficzna reprezentacja tożsamości, które wyrażają się w wybranej formie i kolorze kostiumu.
Choreografii towarzyszy muzyka skomponowana na cztery ręce i pianino, nagrana z wnętrza instrumentu.
Podczas spektaklu istnieje możliwość zmiany miejsca w przestrzeni: stania, siedzenia i leżenia. Można także korzystać z urządzeń elektronicznych, archiwizując siostrzane działanie za pomocą aparatów i telefonów komórkowych. Wieczór potrwa około 40 minut. Po prezentacji zapraszamy do rozmowy.
Twórczynie i twórcy
kostium: Monika Nyckowska
muzyka: Natan Kryszk (kompozycja i wykonanie), Aleksander Żurowski (realizacja i wykonanie nagrania)
choreografia i wykonanie: Weronika Pelczyńska, Magda Fejdasz
Specjalne podziękowania dla Patrycji Kowańskiej, Moniki Szpunar, Klaudyny Schubert, Jakuba Odzioby, Agnieszki Orlińskiej, Bożeny Zaremby i Centrum w Ruchu.
Wieczór 4 (Taniec, dialog, człowiek, kultura) / VALESKA VALESKA VALESKA VALESKA
W spektaklu VALESKA VALESKA VALESKA VALESKA czwórka tancerzy/rek zaprasza widzów do instalacji performatywnej w przestrzeni na styku kabaretu, cyrku, kinderbalu i wystawy w galerii sztuki nowoczesnej. Punktem wyjścia jest życiorys i twórczość Valeski Gert – jej osobliwa, całkowicie oderwana od konwenansów praktyka artystyczna oraz współczesna, niestabilna rzeczywistość zderzona z realiami pracy współczesnych freelancerów. Być może odpowiedzią na niestabilną naturę naszych czasów może być język groteski?
Valeska Gert specjalizowała się w solowych miniaturach tanecznych o solidnej dawce ekscentryzmu, pełnych wyrazistej mimiki. Deformowała w nich rzeczywistość, dążąc do absurdu i abstrakcji, wykorzystując własne ciało jako instrument. Uważana za prekursorkę awangardowego performance’u, jednocześnie nigdy nie weszła do tanecznego mainstreamu.
VALESKA VALESKA VALESKA VALESKA to kolaż na bazie materiałów dokumentalnych z życiorysu Gert, (i)grający z faktami i wyobrażeniem. To spektakl-kapsuła czasu, bazujący na groteskowej obecności performerów/rek podejmujących ważne tematy, niekoniecznie w poważny sposób.
Twórczynie i twórcy
Koncept, reżyseria, choreografia: Dominika Knapik
Asystent choreografki: Dominik Więcek
Kreacja i performans: Daniela Komędera-Miśkiewicz, Dominika Wiak, Dominik Więcek, Monika Witkowska
Scenariusz i dramaturgia: Patrycja Kowańska
Reżyseria światła, video: Wolfgang Macher
Muzyka: Doministry Dominik Strycharski
Kostiumy: Dominik Więcek
Kierowniczka produkcji: Alicja Berejowska (Perform for Change)
Produkcja: Fundacja Performa
Partnerzy: Centrum Kultury w Lublinie, Lubelski Teatr Tańca, Teatr Łaźnia Nowa,
Dom Utopii – Międzynarodowe Centrum Empatii, Instytut im. Jerzego Grotowskiego
Prapremiera: 25.11.2022 r.
Premiera spektaklu dofinansowana jest przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu własnego Zamówienia choreograficzne 2022, finansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Premiera spektaklu zrealizowana dzięki wsparciu prywatnego sponsora – Dominiki Knapik.
Szczególne podziękowania dla Krakowskiego Centrum Choreograficznego, Stowarzyszenia Edukacji Krytycznej, Kamili Kamińskiej i Marka Gluzińskiego.
Wieczór 5 (Taniec, dialog, człowiek, kultura) I Opowieść o drzewie)
Opowieść o drzewie to bajka dla dzieci w wieku przedszkolnym. Ciepła, pełna metafor opowieść o przyjaźni, wzajemnej pomocy, różnorodności, trosce o przyrodę niesie ważny przekaz: nie jesteśmy na świecie sami, jesteśmy częścią większej całości, o którą trzeba dbać.
Drzewo może być bardzo, bardzo duże, lub też całkiem małe. Jedno jest pewne: życie każdego, nawet największego drzewa zaczyna się od maleńkiego nasionka. Nasza opowieść również zaczyna się od nasionka, które miało szczęście, ponieważ upadło do małego zagłębienia w bardzo żyznej ziemi. Posłuchajcie co było dalej.
Opowieść o drzewie jest bajką dźwiękową, w której muzyka tworzy nastrój i tło dla słów oraz tańca. Twórcy przywołują dźwięki lasu zachęcając widzów do wspólnego działania – śpiewania, wydawania i tworzenia dźwięków oraz wykonywania prostych ruchów.
Taneczny poranek dla dzieci odbywa się w ramach programu CST-SCENA, IV edycja Centralnej Sceny Tańca w Warszawie. Blok programowy „Taniec, dialog, człowiek, kultura” definiuje taniec jako narzędzie komunikacji, przekazujące treści i idee, docierające do różnych poziomów wrażliwości widza. W ramach tego bloku pokażemy spektakle twórców młodego i starszego pokolenia, zespoły oraz duety, przedstawienia wykorzystujące różnorodne techniki ruchu: taniec współczesny, teatr fizyczny oraz sztuki pokrewne. Mamy nadzieję, że ta różnorodność pozwoli publiczności budować i wzbogacać własny alfabet sztuki tańca.
Twórczynie i twórcy
Pomysł i realizacja: Teatr Hipopotam – Kasia Stefanowicz i Michał Marecki
Wieczór 6 (Taniec, dialog, człowiek, kultura)
28.09.2023 „Stefania”
Stefania to myśl – objaw mojego niekończącego trudu emocjonalnego, z ktorym mierze sie w codziennym zyciu. To uczucie, gdy jestem odległy od swoich emocji lub może nie przeżywam ich wcale. Czy coś sprawia mi ból, czy radość? Czy to obojętność? Trwam wciąż w trudzie, którego doświadczyć nie umiem. Stefania – nadzieja, która zrodziła się we mnie, by spojrzeć na moją drogę i ja zrozumieć. Pełna życia i emocji, których tak pragnę doświadczyć.
Twórczynie i twórcy
Stefano Silvino
Tancerki: Sandra Zalas, Paulina Skurzewska, Marcelina Więch, Catherine Lukner Michalska, Wiktoria Sobocinska.
Wieczór 7 (Taniec i nowe media)
26.10.2023 „Chronovision Glance Dance”
„Chronovision Glance Dance” to projekt multimedialny z wykorzystaniem interaktywnego chronowizora – choreograficznego urządzenia pozwalającego na przeglądanie wydarzeń z przeszłości i przyszłości w postaci ruchowej. Dzięki niemu performer może podróżować w czasie i obserwować wydarzenia, które wpłynęły na kształtowanie danej postaci ruchowej. To unikalne podejście pozwala na głębsze zrozumienie tematu czasu i jego wpływu na ludzką egzystencję. To podróż przez krótkie odcinki czasu w przestrzeni, w której sztuka taneczna spotyka się z technologią, tworząc obszar wrażeń i refleksji.
Twórczynie i twórcy
Wykonawcy: Barbara Bujakowska, Grzegorz Kaliszuk, Marcin Janus.
Wieczór 8 (Scena otwarta dla młodych)
7.12.2023 „Bry-tan”
Premiera spektaklu tanecznego „Bry-tan” w wykonaniu Chopin University Dance Company zrealizowanego przez osoby studenckie z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Za choreografię odpowiada Aleksandra Dziurosz. Performans z muzyką na żywo.
Twórczynie i twórcy
scenariusz i reżyseria: Aleksandra Dziurosz
choreografia: Aleksandra Dziurosz, Eliza Kindziuk-Kosianko i zespół Chopin University Dance Company
wykonanie: Chopin University Dance Company w składzie: Maja Bilek, Aleksandra Bożek, Natalia Łomińska, Anastazja Panasiuk, Marta Pieczul, Oliwia Rybicka, Tomasz Świtlicki, Klara Twardowska
multimedia: Paula Jaszczyk
kostiumy; Aleksandra Dziurosz
głos: Bartosz Martyna
muzyka na żywo w wykonaniu: Emilii Bałagi, Szymona Greckiego, Aldony Nawrockiej, Daniela Oktawiana Piotrowskiego, Moniki Tomasik, Gabrieli Topczewskiej, Moniki Trzaskowskiej, Tomasza Woźniaka, Piotra Zajączkowskiego
asystentka reżyserki: Eliza Kindziuk-Kosianko
Aleksandra Dziurosz – tancerka, choreografka, nauczycielka tańca współczesnego, ruchu scenicznego i improwizacji. Doktora habilitowana sztuki w zakresie tańca, profesora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, dyplomowana managerka kultury, pomysłodawczyni i dyrektorka Warszawskiego Teatru Tańca, dyrektorka „Warsaw Dance Days. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego”, kierowniczka artystyczna Chopin University Dance Company.
Wieczór 9 (Taniec, dialog, człowiek, kultura)
14.12.2023 “Epizody poza czasem”
Artyści zabiorą nas w podróż w czasie, pokazując wybrane sceny zaczerpnięte ze spektaklu „Poza czasem” granego zazwyczaj w plenerze. Ta nietypowa adaptacja teatralna zostanie zrealizowana specjalnie dla Centralnej Sceny Tańca. To metafora podróży, która prowadzi w głąb własnej wyobraźni. Podejmujemy ją nieświadomie każdego dnia, poszukując wartości i dociekając sensu istnienia. Podróżując doświadczamy, poznajemy, pokonujemy słabości, a potem nigdy nie pozostajemy już tacy sami. Nowe doświadczenia zderzają się z refleksją nad przemijaniem. Wędrówka poza czasem pozwala spełnić swoje marzenia, stać się na chwilę kimś innym. To moment, w którym możemy się zatrzymać i dostrzec drugiego człowieka obok nas. Istotą podróży jest droga, a nie dotarcie do celu. Opowieść utrzymana jest w malowniczej stylistyce steampunk, łączącej styl retro z fantastyką naukową.
Twórczynie i twórcy
Reżyseria adaptacji – kreacja zespołowa
Muzyka – Dominik Strycharski i inni artyści
Teatr Akt działa w Warszawie od ponad 30 lat. Jest jedną z nielicznych, całkowicie niezależnych grup teatralnych w Polsce, konsekwentnie uprawiających swój autorski teatr. Doświadczenia występów ulicznych przyczyniły się do poszukiwań różnorodnych środków wyrazu. Sztuka mimu, gestu, plastycznego obrazu, uzupełniana jest elementami cyrku i tańca. Wpisane w poetykę teatru ulicznego działania interaktywne i happeningowe stanowią nieodłączną część spektakli. Przedstawienia plenerowe, parady uliczne, pokazy ogniowe, a także specjalne projekty artystyczne Teatru Akt prezentowane są na całym świecie. Podróże są dla zespołu niezmiernie ważną częścią działalności. Teatr występował w takich krajach jak Izrael, Japonia, Turcja, Francja, Włochy, Dania, Niemcy, Austria, Belgia, Litwa, Węgry, Rumunia i wielu innych. Obecna siedziba teatru znajduje się na Pradze Południe, gdzie zespół realizuje różnorodne projekty kulturalne, prezentuje swoje kameralne spektakle sceniczne oraz widowiska plenerowe.
